Το δάσος των νεραϊδών

Ηλικία 3-6
Αξία Ηθικές και Κοινωνικές Αξίες
Τοποθεσία Εξωτερικός χώρος, Εσωτερικός χώρος
Προτεινόμενο μέγεθος ομάδας 20+
Προτεινόμενος χρόνος / Λεπτά 90-120
Θέμα Επίλυση συγκρούσεων
Επισκόπηση Στο πρώτο μέρος θα ειπωθεί η ιστορία «Το δάσος των νεραϊδών», στο δεύτερο μέρος θα υποβληθούν ερωτήσεις στα παιδιά και στο τρίτο ο εκπαιδευτής θα κάνει μια περίληψη της δραστηριότητας.
Διδακτικοί στόχοι Να επαληθεύσουμε εάν τα παιδιά γνωρίζουν την ανάγκη να φροντίζουν και να διατηρούν τη φύση Να μάθουν πώς να διαχειρίζονται μία περίπτωση σύγκρουσης
Δεξιότητες Επίλυση προβλημάτων
Μέθοδος Αφήγηση ιστορίας: Διήγηση Σωκρατικός Διάλογος Κριτική σκέψη
Υλικά Ιστορία
Οδηγίες Διήγηση της ιστορίας.
Το δάσος των νεραϊδών (διασκευή)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο παιδιά που ονομάζονταν Τζένιφερ και Γιαΐσα. Η πρώτη ήταν πολύ καλή μαθήτρια και με μεγάλη καρδιܞ αντίθετα η Γιαΐσα ήταν κακή μαθήτρια και πολύ αγενής.
Η Τζένιφερ έμενε σε ένα σπίτι δίπλα στο γαλάζιο δάσος, οι γονείς της ήταν αγρότες και δεν είχαν πολλά χρήματα. Ωστόσο, η Γιαΐσα ζούσε σε ένα υπέροχο σπίτι που βρισκόταν στον λόφο, οι γονείς της ήταν πλούσιοι και, επομένως, είχε ό,τι ήθελε.
Αν και προέρχονταν από τόσο διαφορετικούς κόσμους, ήταν πολύ καλές φίλες και ήταν μαζί από τον παιδικό σταθμό. Οι γονείς της Γιαΐσα ήταν αντίθετοι με αυτή τη φιλία, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για την επιμονή των κοριτσιών να συνεχίσουν να είναι φίλες.
Όπως είπαμε, η Τζένιφερ έμενε δίπλα στο γαλάζιο δάσος. Αυτό το δάσος ονομαζόταν έτσι από τους χωρικούς, αφού μέσα του ζούσαν πολλές γαλάζιες πεταλούδες. Πολλοί νόμιζαν ότι αυτές οι πεταλούδες ήταν στην πραγματικότητα νύμφες και ότι θα άρπαζαν όποιον έμπαινε στο δάσος το σούρουπο.
Αυτός ο θρύλος υπήρχε για πολλά χρόνια όταν ένα κορίτσι εξαφανίστηκε στο δάσος και από τότε δεν ακούστηκε τίποτα για αυτήν. Αυτό το γεγονός δημιούργησε τον θρύλο του γαλάζιου δάσους, έναν θρύλο που διατηρήθηκε μέχρι σήμερα, περνώντας από γενιά σε γενιά.
Μια μέρα η Γιαΐσα πρότεινε να πάνε στο δάσος.
_ Όχι, είναι επικίνδυνο, απάντησε η Τζένιφερ.
_ Γιατί πιστεύεις αυτή την ιστορία;
_ Χμ... Ναι, μια φορά άκουσα τον παππού μου να τη λέει.
_ Ψέματα! Φοβάσαι και δεν θέλεις να το παραδεχτείς.
_ Δεν φοβάμαι!
_ Φοβάσαι! Είσαι δειλή!
_ Δεν είμαι δειλή! Εντάξει, θα πάμε, αλλά πρέπει να μου υποσχεθείς ότι θα επιστρέψουμε πριν το σούρουπο.
_ Είναι εντάξει, το υπόσχομαι.
Ενώ έμπαιναν στο δάσος, η Τζένιφερ μετάνιωσε που είχε δεχτεί.
«Κι αν ο θρύλος ήταν αληθινός; Και αν δεν ξαναδώ τους γονείς μου;» σκέφτηκε.
_ Γιαΐσα, επιστρέφω στο σπίτι.
_ Τι;
_ Λυπάμαι, φεύγω.
_ Έλα, είμαστε ήδη μέσα, θα με αφήσεις μόνη τώρα.
_ Αν φύγω, έρχεσαι;
_ Εντάξει, θα φύγω μαζί σου.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Καλώς ήρθατε στο βασίλειό μου».
_ Ποιος το είπε αυτό;
_ Δεν ήμουν εγώ. – απάντησε φοβισμένη η Γιαΐσα.
_ Εκεί κοίτα! – αναφώνησε η Τζένιφερ.
_ Μα… Μα, τι είναι αυτό;
Κοίταξαν προς τα πάνω και είδαν ένα αιθέριο ον που αιωρούνταν στον αέρα. Γύρω της εκατοντάδες μπλε πεταλούδες που με μια παράξενη ανθρώπινη μορφή φώτιζαν και της έδιναν μια παράξενη όψη.
_ Ποια είσαι; – ρώτησαν σχεδόν ξέπνοες οι δύο φίλες.
_ Είμαι η Ίθια, βασίλισσα αυτού του τόπου, σίγουρα θα με γνωρίζετε ως τη νεράιδα των δασών. Οι πεταλούδες είναι οι νύμφες μου. Τι κάνετε εδώ;
_ Τίποτα, απλά ήρθαμε να παίξουμε λίγο, αλλά φεύγουμε.
_ Να παίξετε, χμ! Θα προτείνω ένα παιχνίδι.
_ Για να δούμε, πες μας.
_ Αυτή που θα μου φέρει το αντικείμενο που ζυγίζει λιγότερο θα κερδίσει και θα οδηγηθεί έξω από το δάσος, αυτή που θα χάσει θα παραμείνει εδώ μαζί μου για πάντα και θα μετατραπεί σε μια όμορφη μπλε πεταλούδα.
_ Κυρία, δεν μπορείτε να μας το κάνετε αυτό – παρακάλεσαν ομόφωνα τα δύο κορίτσια.
_ Γιατί; Έχετε εισβάλει στο βασίλειό μου και αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να φύγετε. Όλες αυτές οι πεταλούδες ήταν άνθρωποι σαν εσάς που τόλμησαν να μπουν μέσα. Ήταν χαμένοι. Έχετε μία ώρα. Καθεμία πηγαίνει σε αντίθετη κατεύθυνση και μου φέρνει αυτό το αντικείμενο. Ο χρόνος αρχίζει από τώρα.
_ Όχι, Γιαΐσα - είπε η Τζένιφερ - μείνε εδώ, έχω τη λύση. Μπορούμε να δώσουμε στην Ίθια το ίδιο αντικείμενο για να μας αφήσει να φύγουμε. Καμία δεν θα κερδίσει ή θα χάσει. Μπορούμε να ξεφύγουμε μαζί!
_ Όχι, θέλεις μόνο να με νικήσεις, αλλά θα σε νικήσω σε αυτόν τον διαγωνισμό. Θα μείνεις εδώ - απάντησε εξοργισμένη η Γιαΐσα.
Η Γιαΐσα έφυγε τρέχοντας προς τα αριστερά, ενώ η Τζένιφερ παρέμεινε σιωπηλή.
_ Λες ότι έχεις τη λύση; Ελπίζω ότι είναι αλήθεια, αν και μέσα σε μια ώρα θα ξέρουμε σίγουρα.
Η ώρα πέρασε μοιραία και μετά από μια ώρα, οι νύμφες μετέφεραν την Γιαΐσα πετώντας.
_ Λοιπόν, τι έχεις; - τη ρώτησε η νεράιδα.
_ Εγώ, αυτό το φτερό, ελαφρύ σαν τον άνεμο. - φώναξε ενθουσιασμένη η Γιαΐσα.
_ Και εσύ; – απευθύνθηκε στην Τζένιφερ.
_ Εγώ, ορίστε, και κλείνοντας τη γροθιά της το έδωσε στη νεράιδα.
_ Θα αστειεύεσαι, δεν υπάρχει τίποτα εδώ.
_ Φυσικά και υπάρχει. Υπάρχει αέρας. Αυτό είναι το αντικείμενο μου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ελαφρύ από αυτό.
_ Πανέξυπνο! – αναφώνησε η νεράιδα. Να η απόφασή μου.
_ Εσύ Γιαΐσα, για να κερδίσεις, μου έφερες ένα πολύ ελαφρύ αντικείμενο, αλλά έπρεπε να σκοτώσεις ένα πουλάκι. Επιτέθηκες στη φύση. Εσύ, Τζένιφερ, όμως, έφερες το πιο ελαφρύ αντικείμενο που υπάρχει χωρίς να επιτεθείς στο περιβάλλον. Τζένιφερ είσαι ελεύθερη να φύγεις.
_ Οχι! Θέλω η φίλη μου να φύγει, θα μείνω στη θέση της – απάντησε η Τζένιφερ.
_ Απίστευτο, στα 500 χρόνια ζωής μου είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μετά από αυτό, πιστεύω ότι εσείς οι δύο αξίζετε να επιστρέψετε στο σπίτι. Μπορείτε να φύγετε.
_ Ευχαριστώ, κυρία – απάντησαν ομόφωνα.
_ Μπορείτε να επιστρέψετε όποτε θέλετε. Μάθατε το πιο σημαντικό μάθημα της ζωής σας: να μην επιτίθεστε στη φύση.
Ο εκπαιδευτής θα υποβάλει ερωτήσεις στα παιδιά για να ακούσει τα κριτήρια του καθενός σχετικά με αυτό που διηγείται η ιστορία.
● Η Τζένιφερ προτείνει στην Γιαΐσα να δώσουν στην Ίθια το ίδιο αντικείμενο. Τι θα κάνατε αν ήσασταν ένα από τα κορίτσια;
● Θα κάνατε κακό σε ένα ζώο για να μπορέσετε να δραπετεύσετε, όπως έκανε η Γιαΐσα;
● Γιατί η νεράιδα συγχώρησε τα παιδιά;
● Γιατί η νεράιδα είπε ότι δεν πρέπει να επιτιθέμεθα στη φύση;
● Πιστεύετε ότι έχετε επιτεθεί στη φύση; Πώς; Πότε;
● Ποια είναι η σωστή στάση ή τρόπος συμπεριφοράς απέναντι στη φύση;
Ο εκπαιδευτής θα συνοψίσει τη δραστηριότητα και θα ολοκληρώσει τονίζοντας την ανάγκη να αγαπάμε και να φροντίζουμε τη φύση και τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να το κάνουμε. Θα τους πούμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των χωρών στον κόσμο έχει υπαγορεύσει νόμους προστασίας της φύσης και του περιβάλλοντος, όπως την απαγόρευση της κοπής δέντρων αδιακρίτως, γιατί σε αντίθετη περίπτωση η γη διαβρώνεται, καταστρέφεται και δεν μπορεί να χρησιμεύσει για σπορά, επίσης οι βροχές θα μειώνονταν, δεν θα υπήρχε νερό στα φράγματα, ούτε στα ποτάμια, τα φυτά θα ήταν ξερά, τα ζώα θα πέθαιναν επειδή δεν θα είχαν νερό να πιούν. Αν τα φυτά ξεραθούν και τα ζώα πεθάνουν, τα οφέλη που ήδη γνωρίζουν τα παιδιά θα χαθούν.
Έχουν επίσης υπαγορευτεί νόμοι που απαγορεύουν στα εργοστάσια να πετούν χημικά απορρίμματα στις θάλασσες και στα ποτάμια, επειδή μολύνουν τα νερά και τα ψάρια πεθαίνουν και τα συγκεκριμένα νερά δεν είναι κατάλληλα για να πίνουν τα ζώα, ούτε μπορούμε να κάνουμε μπάνιο σε αυτά.
Απαγορεύεται η μόλυνση της ατμόσφαιρας, του αέρα που αναπνέουμε, με αέρια που είναι επιβλαβή για την υγεία μας.
Τα παιδιά και όλοι οι άνθρωποι πρέπει επίσης να συμβάλουν στη φροντίδα και στη διατήρηση της φύσης και του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε.
Συμβουλές Επιπρόσθετο υλικό Πώς να εφαρμόσετε διαδικτυακά; Τι να κάνετε στο σπίτι; Τα ονόματα των χαρακτήρων της ιστορίας μπορούν να αλλάξουν σε άλλα που είναι πιο οικεία στα παιδιά. Αυτό θα διευκολύνει τη διαδικασία αναγνώρισης για αυτά.
Εάν υπάρχει αρκετός χρόνος, ο εκπαιδευτής μπορεί να ζητήσει από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τους χαρακτήρες της ιστορίας.
Μπορεί να διεξαχθεί διαδικτυακά και διά ζώσης αφού βασίζεται στον διάλογο.
Εάν η δραστηριότητα μπορούσε να πραγματοποιηθεί σε ένα δάσος κοντά στο εκπαιδευτικό κέντρο ή το σπίτι, θα ήταν ένα περιβάλλον που θα διευκόλυνε τη φαντασία των παιδιών. Ο εκπαιδευτής θα μπορούσε να ξεκινήσει την ιστορία λέγοντας: «Σας έφερα σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος όπου η ακόλουθη ιστορία συνέβη πριν από πολύ καιρό».
Οι γονείς μπορούν να αφηγηθούν αυτήν την ιστορία και να υποβάλουν τις ίδιες ερωτήσεις στο σπίτι.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι περισσότεροι νέοι ανησυχούν και θυμώνουν για αυτό που βλέπουν μακροπρόθεσμα. Είναι ένα μέλλον που πιστεύουν ότι θα έπρεπε, και θα μπορούσε ακόμα να αποτραπεί, από μια παλαιότερη γενιά που δεν έκανε αρκετά για να το αποτρέψει. Περισσότερο από το 50% των ερωτηθέντων στην έρευνα δήλωσαν ότι αισθάνονται «λυπημένοι, ανήσυχοι, θυμωμένοι, ανίσχυροι, αβοήθητοι και ένοχοι» για την κλιματική αλλαγή.
Οι γονείς και οι συντονιστές θα πρέπει να γνωρίζουν τις πολλαπλές μορφές που έχει το φαινόμενο που αποκαλούν οι ειδικοί ως «Οικολογικό Άγχος*». Το οικολογικό άγχος έχει διαπιστωθεί ότι συνδέεται στενά με πολλά δύσκολα συναισθήματα, όπως η θλίψη, η ενοχή, ο θυμός και η απελπισία. Πολλοί γονείς και συντονιστές δεν είναι σε θέση να το αντιμετωπίσουν. Ένας καλός τρόπος είναι να μιλήσετε για ενέργειες που ενδυναμώνουν τα παιδιά (για παράδειγμα, για καλές περιβαλλοντικές πρακτικές, εθελοντισμό σε μια περιβαλλοντική ομάδα, περισσότερες πράσινες επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης). Οι δάσκαλοι πρέπει πάντα να επαναπροσδιορίζουν τα πράγματα με θετικό τρόπο.
*Πρόσθετες πληροφορίες: Pihkala P. Eco-Anxiety and Environmental Education. Sustainability. 2020 12(23):10149. https://doi.org/10.3390/su122310149
Συγγραφέας Elvira Sánchez-Igual*, AMEI-WAECE *Συνεργάτιδα 6 #Πρέσβειρα του TeachSDGs!
Λήψη αρχείου Λήψη αρχείου

Πίσω στο εκπαιδευτικό υλικό