Κότα, νεοσσοί και αλεπού: Βοηθώντας καποιον στις δυσκολίες

Ηλικία 3-6
Αξία Περιβαλλοντικές Αξίες
Τοποθεσία Εξωτερικός χώρος, Εσωτερικός χώρος
Θέμα Συνεργασία και αλληλοβοήθεια
Επισκόπηση Αυτό είναι ένα παιχνίδι κινητικότητας στο οποίο τα παιδιά θα πρέπει να διασχίσουν μια διαδρομή για να βοηθήσουν μία κότα και τους νεοσσούς της που παρενοχλούνται από μία κακιά αλεπού.
Διδακτικοί στόχοι Να αναπτύξουν τα παιδιά συναισθήματα χαράς καθώς βοηθούν τους άλλους. Να αναπτύξουν κινητικές ικανότητες, όπως η διατήρηση της ισορροπίας και το άλμα.
Δεξιότητες Ανάληψη προοπτικής του άλλου                                                                                                  Αυτοστοχασμός                                                                                                                                              Κριτική σκέψη                                                                                                                                              Κινητικές δεξιότητες                                                                                                                                     Ενσυναίσθηση
Μέθοδος Παιχνίδι (παιχνίδι κινητικότητας)
Υλικά Ξύλινη σανίδα, κιμωλία για ζωγραφική στο έδαφος, ξερά φύλλα ή κλαδιά φυτών που δεν αποτελούν κίνδυνο για τα παιδιά, ένα κιβώτιο ύψους 40 ή 50 εκ. περίπου, σακούλες από χαρτί ή ύφασμα. Σημείωση: το σκηνικό μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τον χώρο και τους διαθέσιμους πόρους.
Οδηγίες 1ο Μέρος
  Πρώτα ο εκπαιδευτής θα εξηγήσει το παιχνίδι και την παρακάτω κατάσταση:
  Υπάρχει μία κότα που την παρενοχλεί μία αλεπού και δεν μπορεί να βγει για να βρει τροφή για τα μικρά της. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα ζητά βοήθεια από τα άλλα ζώα του στάβλου. Πρέπει να περάσουν από έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο, για να κρυφτούν από την αλεπού και να φέρουν τροφή για τους νεοσσούς. Ο εκπαιδευτής δείχνει στα παιδιά τη διαδρομή που πρέπει να διασχίσουν και τις ενέργειες που θα πρέπει να κάνουν για να περάσουν τα εμπόδια που πρόκειται να βρουν.
  Στη συνέχεια θα πει στους παίκτες τους κανόνες του παιχνιδιού:
 
  • Μόνο το παιδί που έχει διασχίσει την πλήρη διαδρομή και έχει κάνει όλες τις απαραίτητες κινήσεις για να περάσει τα εμπόδια μπορεί να έχει πρόσβαση στο φαγητό, όσοι δεν τις κάνουν θα πιαστούν από την αλεπού και δεν μπορούν να συνεχίσουν. Κάθε παιδί μπορεί να φέρει μόνο ένα σακουλάκι με φαγητό.

 
  • Κατά την επιστροφή στο κοτέτσι με το φαγητό, η αλεπού δεν θα κυνηγήσει τα παιδιά.

 
  • Νικητές θα είναι εκείνα τα παιδιά που θα καταφέρουν να πάρουν το φαγητό για τους νεοσσούς διασχίζοντας τη διαδρομή, να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να περάσουν τα εμπόδια και να μην πιαστούν από την αλεπού.

  2ο Μέρος
  Μόλις τα παιδιά καταλάβουν το παιχνίδι, θα πρέπει να κατανεμηθούν οι διάφοροι ρόλοι, ένα παιδί θα παίξει τον ρόλο της αλεπούς που θα τρέχει πίσω από αυτά που αναζητούν φαγητό για τους νεοσσούς και θα παρενοχλεί την κότα και τα μικρά της, ένα άλλο θα είναι η κότα που θα βρίσκεται μαζί με τα μικρά της στη φωλιά, και πολλά παιδιά θα είναι οι νεοσσοί που θα πρέπει να παραμείνουν στη φωλιά (ένας κύκλος ζωγραφισμένος στο έδαφος), τα οποία δεν μπορούν να φύγουν γιατί μπορεί να τα πιάσει η αλεπού. Τα υπόλοιπα παιδιά θα είναι τα άλλα ζώα που διασχίζουν ένα - ένα τη διαδρομή για να φέρουν τα σακουλάκια με το φαγητό που θα τοποθετηθούν στο τέλος της.
  Αυτοί οι ρόλοι θα πρέπει να εναλλάσσονται, ώστε ο καθένας να μπορεί να παίξει διαφορετικό χαρακτήρα και να κάνει τις διαφορετικές κινήσεις.
  3ο Μέρος
  Μετά τη διανομή των ρόλων και αφού ο κάθε συμμετέχων είναι στη θέση του, το παιχνίδι θα ξεκινήσει με τις απειλές της αλεπούς προς το κοτέτσι, έπειτα η κότα ζητά βοήθεια και τα άλλα ζώα αρχίζουν να φεύγουν για να διασχίσουν τη διαδρομή, η οποία θα έχει μια γραμμή ζωγραφισμένη στο πάτωμα που πρέπει να ακολουθήσουν περπατώντας, κατόπιν θα σκαρφαλώσουν σε ένα κιβώτιο ύψους 40 ή 50 εκ. και θα πηδήξουν, μετά θα περπατήσουν σε μια κεκλιμένη σανίδα και τέλος, θα συρθούν κάτω από αγριόχορτα ή κλαδιά, μέχρι να φτάσουν στα σακουλάκια με το φαγητό, τα οποία θα πρέπει να φτάσουν στο κοτέτσι με τον ίδιο τρόπο.
  4ο Μέρος
  Η δραστηριότητα ολοκληρώνεται με μία αξιολόγηση, κατά την οποία λέμε στα παιδιά ότι είναι όλα νικητές, επειδή έκαναν μία όμορφη χειρονομία όταν βοήθησαν την κότα και ότι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να συμπεριφέρονται σε όλους.
  Θα συζητήσουμε τη στάση της αλεπούς που δεν άφηνε την κότα να ζήσει ήρεμα και να προσέχει τα μικρά της. Θα συζητήσουμε επίσης για τη σημασία της παροχής βοήθειας στους άλλους.
  Το να κάνουμε πράγματα για τους άλλους - είτε μικρές, απρογραμμάτιστες πράξεις είτε τακτικό εθελοντισμό - είναι ένας ισχυρός τρόπος για να ενισχύσουμε τη δική μας ευτυχία καθώς και των γύρω μας. Τα άτομα που βοηθάμε μπορεί να είναι ξένοι, οικογένεια, φίλοι, συνάδελφοι ή γείτονες. Μπορεί να είναι ηλικιωμένοι ή νέοι, να βρίσκονται κοντά ή μακριά. Γιατί δεν βοηθάμε τον πλανήτη Γη; Ο πλανήτης μας χρειάζεται να τον φροντίζουμε… Δεν θα ήταν καλύτερα να τον βοηθήσουμε μαζί;
Συμβουλές Επιπρόσθετο υλικό Πώς να εφαρμόσετε διαδικτυακά; Τι να κάνετε στο σπίτι; Οι εμπειρίες διδασκαλίας και μάθησης που λαμβάνουν χώρα εκτός των ορίων της τάξης έχουν μια σειρά από οφέλη τόσο για τους εκπαιδευόμενους όσο και για τους εκπαιδευτές.
  Αυτή η δραστηριότητα, λόγω του χώρου που χρειάζεται, έχει σχεδιαστεί αρχικά για να διεξάγεται εκτός της τάξης, δηλαδή στην αυλή του σχολείου. Αλλά μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί σε μικρούς χώρους. Εξαρτάται από τον χώρο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για τη δραστηριότητα.
  Λόγω του ότι είναι μια ομαδική δραστηριότητα στην οποία απαιτείται κίνηση και αλληλεπίδραση, είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί διαδικτυακά και/ή στο σπίτι. Προτείνουμε να διεξάγετε τη δραστηριότητα «Το λιοντάρι και το ποντικάκι» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μέσα στην τάξη:
  Ανάπτυξη της δραστηριότητας:
Αφού διαβάσουμε έναν μύθο, θα κάνουμε μια συζήτηση με τα παιδιά, κατά την οποία θα απαντήσουν στις ερωτήσεις του εκπαιδευτή για το τι συνέβη με τους χαρακτήρες του μύθου. Αργότερα τα παιδιά θα μιλήσουν για τις εμπειρίες τους με θέμα τη συνεργασία και την αλληλοβοήθεια.
  1ο Μέρος. Ανάγνωση του μύθου «Το λιοντάρι και το ποντικάκι»
  Κάποτε ήταν ένα μικρό ποντικάκι που ζούσε κοντά στη φωλιά ενός πολύ άγριου λιονταριού. Μια μέρα, κατά λάθος, ξύπνησε το λιοντάρι ενώ κοιμόταν.
  Το λιοντάρι έπιασε το ποντίκι και του το έβαλε γρήγορα στο στόμα του για να το φάει. Το τρομοκρατημένο ποντικάκι, είπε στο λιοντάρι:
  «Σας ικετεύω, Μεγαλειότατε, μη με φάτε, αν με αφήσετε να φύγω θα είμαι αιώνια ευγνώμων, ορκίζομαι· επιπλέον, για να βοηθήσω τους άλλους, ακόμα κι αν είναι τόσο μικροί και ανυπεράσπιστοι όσο εγώ, θα ευφράνω την καρδιά σας!»
  «Άκου, άκου…» βρυχήθηκε το λιοντάρι που διασκέδαζε με αυτό, «Θέλεις να με βοηθήσεις να κυνηγήσω ή προτιμάς να βρυχηθείς αντί για εμένα;»
  Το μπερδεμένο ποντικάκι τραύλισε: «Αλήθεια, Μεγαλειότατε, εγώ…».
  Το λιοντάρι αναφώνησε: «Εντάξει! Είσαι τυχερό ποντικάκι, σήμερα νιώθω γενναιόδωρος και θα σε ελευθερώσω!»
  Περνούσαν οι μέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες, και μια μέρα εμφανίστηκαν στο δάσος κυνηγοί που ήθελαν να πιάσουν ένα λιοντάρι. Για να το κάνουν αυτό έβαλαν παγίδες εδώ κι εκεί.
  Το λιοντάρι έπεσε σε μια παγίδα και αιχμαλωτίστηκε σε ένα χοντρό και ανθεκτικό δίχτυ. Προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις να ελευθερωθεί, και να σπάσει το δίχτυ που το είχε παγιδεύσει, αλλά η προσπάθειά του ήταν μάταιη. «Ω, αλλοίμονο», είπε, «δεν μπορώ να ξεφύγω!»
  Τελικά εξουθενωμένο, αποδέχτηκε τη μοίρα του και βρυχώταν από πόνο και απόγνωση. Εκείνη τη στιγμή άκουσε μια μικρή φωνή που του είπε:
  «Μεγαλειότατε, βλέπω ότι δυσκολεύεστε! Ίσως μπορώ να σας βοηθήσω! Θα ροκανίσω το σχοινί που σας έχει παγιδεύσει μέχρι να καταφέρω να σας απελευθερώσω!»
  Το ποντικάκι κινήθηκε γρήγορα, ροκάνιζε συνεχώς, ώσπου έσπασε τα δυνατά σχοινιά του διχτυού και σε λίγο το λιοντάρι ήταν ξανά ελεύθερο.
  Τότε, το συγκινημένο λιοντάρι ευχαρίστησε τον φίλο του και του είπε:
  «Χαίρομαι που έχω έναν φίλο σαν εσένα, που ήρθε να με βοηθήσει όταν το χρειάστηκα!».
  2ο Μέρος
Αφού διαβάσουν τον μύθο, τα παιδιά θα ερωτηθούν για τους χαρακτήρες της ιστορίας, σχετικά με το μήνυμα του μύθου, προκειμένου να επαληθευτεί αν το έχουν καταλάβει.
  Από τις απαντήσεις που δίνουν τα αγόρια και τα κορίτσια, ο συντονιστής και/ή οι γονείς θα ξεκινήσουν μια συζήτηση μαζί τους σχετικά με τη σημασία της βοήθειας. Σε αυτό το παράδειγμα είναι δυνατό να γίνουν σχόλια για το πώς το μικρό ποντίκι έσωσε τη ζωή ενός μεγαλύτερου και ισχυρότερου ζώου, όπως το λιοντάρι. Πως ήταν καλύτερα το λιοντάρι να είναι ειρηνικό με το ποντικάκι. Πόσο σημαντικό είναι όλοι να βοηθούν ο ένας τον άλλον.
  3ο Μέρος
  Τέλος, ο συντονιστής και/ή οι γονείς θα δώσουν στα αγόρια και στα κορίτσια τη δυνατότητα να εξιστορήσουν τις δικές τους εμπειρίες σχετικά με το θέμα και πόσο καλό είναι να βοηθούν ο ένας τον άλλον και να συνεργάζονται.
  Ως πρόσθετη δραστηριότητα για το σπίτι, θα μπορούσατε να προετοιμάσετε μάσκες:
https://museum.maidstone.gov.uk/wp-content/uploads/2020/09/2-sept-fox-mask.pdf
Συγγραφέας Elvira Sánchez-Igual* from AMEI-WAECE. *Cohort 6 #TeachSDGs Ambassador!
Λήψη αρχείου Λήψη αρχείου

Πίσω στο εκπαιδευτικό υλικό